Dikke sjaal en een winterjas

Afgelopen vrijdag om 14.00 was het dan zover, ik zette mijn eerste voeten op Nederlandse bodem. Met een grote glimlach op mijn gezicht liep ik richting paspoortcontrole en binnen een half uurtje stond ik alweer op mijn koffers te wachten. Oh wat was ik blij dat ik er was! Mijn reis was iets zwaarder dan ik had verwacht. Ik was ontzettend moe maar kon niet slapen en in die 1,5 uur dat ik had om over te stappen wist ik het voor elkaar te krijgen om door de verkeerde douane bij de verkeerde terminal te lopen waardoor ik helemaal terug moest en opnieuw gefouilleerd moest worden. Rennen met een zware rugzak en een schoudertas terwijl ik nog spierpijn had van de ziplijn is niet echt voor mij weg gelegd.

Dat brengt mij op mijn laatste dag, Alhoewel ik eigenlijk van plan was te gaan zeilen met Nadine besloten we woensdagochtend dat het toch ook wel heel leuk zou zijn om naar het hoogste puntje van Sint Maarten te gaan en daar de ziplijn te doen. Dit is een baan van het topje van de berg naar beneden die via bomen is gespannen waar langs je doormiddel van een katrol, 2 beveiligingskabels en een hoop ladders, naar beneden gaat. Klimmen, glijden, veel vast houden en gillen, echt een spectaculaire ervaring dus. De eerste kabelbaan was nog even wennen waardoor ik met een hoop vaart tegen een boom aan knalde maar daarna had ik het onder de knie en op het einde zei onze begeleider zelfs dat ik ‘perfect’ was.. Nou, nou, nou, dat is misschien lichtelijk overdreven

Tongue out
. Ik vond het geweldig maar was ook wel weer blij met beide benen op de grond te staan en niet het risico te lopen dat ik 55 meter naar beneden zou kletteren. Helemaal onder de modder, geen idee hoe dat kon want Nadine zag er nog best schoon uit, zijn we naar huis gegaan waar ik snel heb gedoucht omdat we ’s avonds kreeft zouden gaan eten in Maho. Daar aangekomen kwamen we bij een leuk restaurantje wat opzich redelijk aan de prijs was maar wel heel gezellig en mochten we onze eigen kreeft uit kiezen. Echt een hele belevenis die kreeft want we kregen zelf een schort voor en 2 tangen om mee te eten. Het toetje was ook nog eens goddelijk dus mijn avond kon niet meer stuk! Toen we de rekening hadden gekregen kregen we een fles chocoladerum op tafel waarvan we volgens de ober zoveel mochten drinken als we wilde. Omdat we al een fles wijn achter de kiezen hadden, hadden we het na 2 shotjes wel gezien en gingen we richting Sopronas waar de rest van mijn huisgenoten zaten. Heel leuk om daar mijn tijd af te sluiten met een paar gratis cocktails dankzij de Nederlandse eigenaar en een polo als aandenken die ik van Nadine heb gekregen.

Donderdag redelijk op tijd opgestaan om de speakers voor mijn ipod te kopen en mijn koffer in te pakken, dat is overigens niet helemaal gelukt want ik ben er alweer achter dat ik t een en ander vergeten ben

Tongue out
. Lieve Nadine heeft me naar het vliegveld gebracht waar we nog even pizza hebben gegeten en toen moest ik er echt aan geloven, mijn Sint Maarten avontuur was aan zijn einde gekomen.

Op schiphol stonden maarliefst 10 mensen ontvangstcomité waaronder mama met mijn winterjas en een dikke sjaal want oh wat is het koud in Nederland! Thuis kwamen ook nog een paar van mijn lieve vrienden langs die heel aandachtig al mijn chaotische, niet samenhangende verhalen hebben aangehoord omdat ik eigenlijk teveel had te vertellen voor die paar uurtjes dat ze er waren. In bed tolde mijn hoofd nog even door maar inmiddels ben ik al wel wat gewend en morgen moet ik alweer naar school.

Ik heb echt een geweldige tijd gehad en hele leuke mensen ontmoet! Nadine is echt een hele goeie vriendin geworden waar ik een groot deel van mijn leuke tijd aan te danken heb. Maar ook, alle mensen thuis, die zoveel berichtjes, mailtjes, smsjes, krabbeltjes hebben achter gelaten en alle leuke gesprekken op msn tijdens mijn stage

Wink
, al jullie medeleven als het niet goed ging en het meegenieten als het wel goed ging, hebben mijn tijd tot een geweldige tijd gemaakt! Ik heb veel geleerd, over mezelf, over mensen in het algemeen en over mijn vrienden, dat ze er echt zijn als ik ze nodig heb.

Bedankt voor alles! Ik hoop dat jullie mijn volgende blog ook weer volgen

Cool

Reacties

Reacties

Marjon

Multi-Fem!

Wat een leuk verhaal! Wel fijn zeker, om weer thuis te zijn! Onze nieuwe tv heeft bij elke zender sub-titles voor doven, dus ik kan nu heel wat meezingen met liedjes! Ik neem de taak over! ;-) Gek hoor, zo zonder jullie! We hebben alweer nieuwe meiden in het huis, naja wij zijn natuurlijk uit het huis, maar toch!

Ennn.. natuurlijk lees ik de volgende blogs!

Tot hoor ze!

Dikke kus, Marjon

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!