Na 3 weken van pijn en rust kan ik jullie vertellen dat het een stuk beter met me gaat! Ik ben weer fulltime aan het werk en heb ook mijn eerste feestje alweer achter de rug. Dit mocht een apresjetski party zijn! Met een groep van ongeveer 20 man hebben we een feestje, wat georganiseerd werd door een Nederlandse stagair waar we af en toe mee om gaan, onveilig gemaakt. Onder ons bevonden zich een aantal Amerikanen en 2 mannen uit Wales die zich kostelijk vermaakt hebben met onze manier van feestvieren! Steeds probeerde we, de voornamelijk Nederlandse muziek te vertalen wat voornamelijk bij de Amerikanen uitmonde in een conclusie dat Nederlandse muziek echt NERGENS over gaat! Zo was er ‘als je nou niet springt' waarop ik een Amerikaan tegen een Antilliaan hoorde zeggen: 'we moeten nu echt gaan springen hoor' en natuurlijk de toeter op de waterscooter wat ze helemaal hilarisch vonden want hoe kun je daar nou weer een liedje over maken

Verder zijn we al een tijdje bezig met het voorbereiden van de ‘white party' die aankomende zaterdag plaats gaat vinden. De locatie is een boodbarretje in Maho (misschien bij sommige van jullie bekend van een foto op een kaart) waar we een tijdje terug toevallig terrecht kwamen toen we op weg waren naar de sopranos, waar ik al eerder over verteld heb. De eigenaar had ons afgelopen donderdag uitgenodigd in zijn 'nederige stulpje' om een sappie te komen doen. We moesten ons voorbereiden op een ander soort huis dus vol verwachting klopte ons hart, om maar even in de Sinterklaassfeer te komen. Daar aangekomen hebben we iets gezien wat met nog geen 1000 woorden te beschrijven is! Ik zal een poging doen om jullie een kleine voorstelling te geven maar zonder een berg fantasie snap je er waarschijnlijk niets van! (later zal ik kijken of iemand fotos heeft want ik had mijn fototoestelniet bij me..)Het was een berg waarop door hem zelf verdiepingen waren gebouwd, sommige overdekt andere in de buitenlucht maar allemaal zonder ramen of deuren. De wc was neergepland, maar wel heel nauwkeurig, onder een boom en de douch, die zich in een badkuip onder een palm bevond, bestond uit een schelp. Schitterend allemaal! Het uitzicht was grandioos! Hij had zijn keuken zo gebouwd dat hij vanaf het aanrecht, waar hij stond af te wassen, uitkeek over het hele eiland! Omdat het donker was schenen ons een heleboel kleine lichtjes tegemoet en konden we uitkijken op een felverlicht cruisschip. Geen van ons had ooit zoiets gezien waardoor we allen met open mond stonden te kijken. Ook liepen er allemaal waakhonden rond, dat was dan weer best eng, en was er een papagaai die je constant aansprak. We kregen allemaal zoveel drankjes als we wilde die gepaard gingen met verschillende lekkere hapjes. Deze bijzondere man die zichzelf een piraat noemde (denk aan pirats of the caribbean) was ontzettend aardig en heeft ons een geweldig feest beloofd! Nadine en ik hebben het zelfs voor elkaar gekregen dat we er een keer met z'n tweeen mogen overnachten! De guestroom, zoals hij het zelf noemde, waar wij zullen slapen, kijkt vanaf het bed uit op de sterren door een glazendak wat als je bovenkomt de eetafel blijkt te zijn. Even voor de duidelijkheid, je kijkt dus vanaf de eettafel recht op het bed.. Je moet niet denken dat deze man in armoede leeft want hij heeft alles wat je nodig hebt en meer! Een tv, super mooie koelkast, stereo, ijsblokjesmachine (je zult er maar 1 nodig hebben) een gasstel + oven waar velen van dromen en noem maar op.

Dit soort dingen maak ik hier mee.. Een ervaring die ik waarschijnlijk nooit meer vergeet!

Om niet te vergeten heb ik thanksgiving gevierd op de echte traditionele manier inclusief gigantische kalkoenen met alles erop en eraan! We waren wederom met een behoorlijke groep, zo'n 25 man, waarmee we op aandringen van de Amerikanen die het eten hadden verzorgd in een groep moesten gaan staan en om de beurt moesten bedanken voor 1 ding waar we dankbaar voor zijn. Super mooi om mee te maken en echt een kippenvel moment als je daar zo met z'n allen staat. Ryan, 1 van de Amerikanen die het allemaal had georganiseerd zei als laatste heel mooi dat wij een vervangende familie zijn om dit soort momenten mee te delen. Heel Amerikaans maar op dat moment voelde het echt zo.

Voor de rest van de week niet zo heel veel beleefd aangezien ik dus nog thuis zat met mijn rug. 3 halve dagen gewerkt wat niet noemenswaardig was en veel geslapen. Gisteren ben ik alleen met Lotte op pad gegaan opzoek naar een strand waar we nog niet waren geweest, dit werd Prunesbay (of Brunes ik weet het eigenlijk niet meer) en was ook weer schitterend! Daarna in Maricot aan de haven gegeten waar mijn eerste keer was dat ik echt uit eten ging. Grandioos gegeten namelijk garnalen en coquilles in een romige saus met als toetjes een chocoladetaartje dat hard van buiten en warm en vloeibaar van binnen was! Nouja een mooie afsluiting van het weekend!

Volgend weekend dus de whiteparty en op zondag internationaal sinterklaas. Ik weet niet of die Amerkanen begrijpen wat het inhoud maar gezellig zal het wel worden. Wel moet ik flink aan de bak om een engels gedicht te schrijven dus dat wordt nog wat...