Dikke sjaal en een winterjas

Afgelopen vrijdag om 14.00 was het dan zover, ik zette mijn eerste voeten op Nederlandse bodem. Met een grote glimlach op mijn gezicht liep ik richting paspoortcontrole en binnen een half uurtje stond ik alweer op mijn koffers te wachten. Oh wat was ik blij dat ik er was! Mijn reis was iets zwaarder dan ik had verwacht. Ik was ontzettend moe maar kon niet slapen en in die 1,5 uur dat ik had om over te stappen wist ik het voor elkaar te krijgen om door de verkeerde douane bij de verkeerde terminal te lopen waardoor ik helemaal terug moest en opnieuw gefouilleerd moest worden. Rennen met een zware rugzak en een schoudertas terwijl ik nog spierpijn had van de ziplijn is niet echt voor mij weg gelegd.

Dat brengt mij op mijn laatste dag, Alhoewel ik eigenlijk van plan was te gaan zeilen met Nadine besloten we woensdagochtend dat het toch ook wel heel leuk zou zijn om naar het hoogste puntje van Sint Maarten te gaan en daar de ziplijn te doen. Dit is een baan van het topje van de berg naar beneden die via bomen is gespannen waar langs je doormiddel van een katrol, 2 beveiligingskabels en een hoop ladders, naar beneden gaat. Klimmen, glijden, veel vast houden en gillen, echt een spectaculaire ervaring dus. De eerste kabelbaan was nog even wennen waardoor ik met een hoop vaart tegen een boom aan knalde maar daarna had ik het onder de knie en op het einde zei onze begeleider zelfs dat ik ‘perfect’ was.. Nou, nou, nou, dat is misschien lichtelijk overdreven

. Ik vond het geweldig maar was ook wel weer blij met beide benen op de grond te staan en niet het risico te lopen dat ik 55 meter naar beneden zou kletteren. Helemaal onder de modder, geen idee hoe dat kon want Nadine zag er nog best schoon uit, zijn we naar huis gegaan waar ik snel heb gedoucht omdat we ’s avonds kreeft zouden gaan eten in Maho. Daar aangekomen kwamen we bij een leuk restaurantje wat opzich redelijk aan de prijs was maar wel heel gezellig en mochten we onze eigen kreeft uit kiezen. Echt een hele belevenis die kreeft want we kregen zelf een schort voor en 2 tangen om mee te eten. Het toetje was ook nog eens goddelijk dus mijn avond kon niet meer stuk! Toen we de rekening hadden gekregen kregen we een fles chocoladerum op tafel waarvan we volgens de ober zoveel mochten drinken als we wilde. Omdat we al een fles wijn achter de kiezen hadden, hadden we het na 2 shotjes wel gezien en gingen we richting Sopronas waar de rest van mijn huisgenoten zaten. Heel leuk om daar mijn tijd af te sluiten met een paar gratis cocktails dankzij de Nederlandse eigenaar en een polo als aandenken die ik van Nadine heb gekregen.

Donderdag redelijk op tijd opgestaan om de speakers voor mijn ipod te kopen en mijn koffer in te pakken, dat is overigens niet helemaal gelukt want ik ben er alweer achter dat ik t een en ander vergeten ben

. Lieve Nadine heeft me naar het vliegveld gebracht waar we nog even pizza hebben gegeten en toen moest ik er echt aan geloven, mijn Sint Maarten avontuur was aan zijn einde gekomen.

Op schiphol stonden maarliefst 10 mensen ontvangstcomité waaronder mama met mijn winterjas en een dikke sjaal want oh wat is het koud in Nederland! Thuis kwamen ook nog een paar van mijn lieve vrienden langs die heel aandachtig al mijn chaotische, niet samenhangende verhalen hebben aangehoord omdat ik eigenlijk teveel had te vertellen voor die paar uurtjes dat ze er waren. In bed tolde mijn hoofd nog even door maar inmiddels ben ik al wel wat gewend en morgen moet ik alweer naar school.

Ik heb echt een geweldige tijd gehad en hele leuke mensen ontmoet! Nadine is echt een hele goeie vriendin geworden waar ik een groot deel van mijn leuke tijd aan te danken heb. Maar ook, alle mensen thuis, die zoveel berichtjes, mailtjes, smsjes, krabbeltjes hebben achter gelaten en alle leuke gesprekken op msn tijdens mijn stage

, al jullie medeleven als het niet goed ging en het meegenieten als het wel goed ging, hebben mijn tijd tot een geweldige tijd gemaakt! Ik heb veel geleerd, over mezelf, over mensen in het algemeen en over mijn vrienden, dat ze er echt zijn als ik ze nodig heb.

Bedankt voor alles! Ik hoop dat jullie mijn volgende blog ook weer volgen

Lieve mensen, hier mijn op 1 na laatste verslagje..

Nu zit mijn stage erop.. Ik ging vanochtend naar mijn werk met het idee dat ik nog 1 dag moest werken maar dat werd een paar uur aangezien ik na het tekenen van mijn stageverslag naar huis mocht van mijn baas. Ik heb als afscheidcadeau een boek gekregen dat ooit gemaakt is door meneer Speetjens, de eerste notaris van ons kantoorwaaraan iedereen heeft meegeholpen, voorin hebben mijn collega´s allemaal wat aardigs geschreven. Een hardstikke leuk aandenken aan een hele bijzondere tijd. Ik heb het op mijn stage niet altijd even makkelijk gehad en me ook vaak te pletter verveeld maar ik heb er toch 5 maanden, 5 dagen in de week, gewerkt en dat geeft best een raar gevoel. Na mijn laatste cheque ontvangen te hebben, heb ik besloten speakers voor mijn ipod te gaan kopen dus dat ga ik zo even doen.

Over de afgelopen week heb ik weinig te vertellen. Zoals een aantal van jullie weten had ik wilde plannen zoals, zaterdag met de eigenaar van de bootbar (van dat te gekke huis) op zijn boot naar Anguilla, zaterdagavond zouden Nadine en ik bij hem gaan slapen (in zijn te gekke huis :P) en zondag zouden we gaan zeilen bij 12meters, een organisatie dat zeilracen organiseert waar een aantal van onze huisgenoten werkzaam zijn. Allemaal niks van gekomen want vrijdagavond waren we weer eens schandalig op stap gegaan en toen Nadine zaterdagochtend om 9.00 uur gebeld werd door die kerel lag ze natuurlijk nog te pitten! Naja dat ging niet door maar we verheugde ons matteloos op de avond, ons nachtelijke avontuurje in zijn huis! Overdag maar uitgekaterd op t strand met een zak mac donalds die overigens tot onze verbazing veel voller zat dan waarvoor we betaald hadden, tsja soms is t een nadeel om op de Antillen te zijn en soms een voordeel

. Thuis hebben we heel even op bed gelegen om bij te tanken maar toen we die kerel belde nam hij niet op.. De *** en ja, dat is ook weer typisch Antilliaans je kunt niemand vertrouwen maarja dat wisten we al hè . Nadine en ik natuurlijk vet teleurgesteld want hier hadden we ons al weken op verheugt en omdat ik donderdag (ja jongens het komt nu echt wel heeeeeeeeeeeeeel dichtbij) naar huis ga, gaat het ook niet meer gebeuren

Alle hapjes die we hadden gehaald voor de overnachting hebben we thuis klaargemaakt en met een paar huisgenootjes op zitten eten.. Tsja een mens moet iets om met teleurstellingen om te gaan he.. Zondag ben ik met twee huisgenootjes naar Great Bay geweest om nog even van de zon te genieten maar die liet zich weinig zien dus daar hadden we ookal snel genoeg van. Zondagavond echt werkelijkwaar helemaal niks gedaan en voor je t weet gaat je op een na laatste werkdag in. Tussen de middag ben ik echt kletsnat geregent tijdens mijn wandeling naar huis maar gelukkig stond Nadine klaar met een handoek! Wilde ik een tosti maken, bleef die vast zitten in t broodrooster, blijkbaar is die niet zo geschikt om tosties in te bakken.. Iedereen roept hier altijd dat ik zo positief ben ingesteld en dat ik altijd vrolijk ben.. Nouja nuhad ik t wel ff gehad..want nee, op een eiland zijn niet alle dagen fijn! Ik kan er gelukkig nog steeds om lachen en gelukkig zijn er ook leuke dingen want, als alles goed gaat tenminste, ga ik woensdag van mijn laatst verdiende centjes met Nadine Lobster eten in Maricot en daarna naar mijn geliefde pianobar bij Sopranos! Ik heb al een paar weken terug aangekondigd dat ik geen feest wilde omdat ik het geen feest vond om afscheid te moeten nemen maar nu ben ik toch best wel blij dat ik iedereen over een paar nachtjes alweer zie!

Op mijn vrije middag even wat souveniertjes kopen en misschien nog ff op het strand liggen en vanavond op stap! Hopelijk kunnen Nadine en ik morgen mee zeilen maar dat weten we morgenochtend pas.

Ik heb niet zulke bijzondere fotos van deze week dus heb ik maar een verzameling van fotos van de afgelopen tijd geupload.

Jongens ik schrijf nog 1 verhaaltje als ik thuis ben over mijn terugreis (en hopelijk warm welkom in het oh zo koude Nederland) en dan zullen jullie het zonder mijn spannende verhalen moeten doen.

Tot vrijdag! Hasta la pasta

Oud en nieuw en weer aan het werk..

Er is hier alweer heel veel gebeurt dus tijd voor één van mijn laatste verslagjes. Inmiddels is de vakantie afgelopen en moet ik weer vollenbak, nouja vollenbak is misschien wat overdreven want dat is het nooit echt geweest, aan het werk. Om 7.30 uur beginnen is nooit echt mijn hobby geweest dus dat is nu weer dikke ellende. Toch heeft het ook wel weer iets om vroeg je bed uit te komen en de dag zonnig te beginnen. De laatste week van mijn vakantie stond voornamelijk in het teken van oud en nieuw. In het begin van de week heb ik met twee huisgenootjes nog even de tourist uitgehangen bij Fort Louis, vraag me niet wat het is maar je hebt er in ieder geval heel mooi uitzicht!

Voor we het wisten was het 31 december 2008 waarvoor we 16 flessen champagne hadden gehaald en 3 pakken oliebollen! Een paar van mijn huisgenootjes hebben zich ontvermd over de oliebollen terwijl Nadine en ik nutteloze pogingen hebben gedaan om te shoppen op een eiland waar mensen wonen met hele dikke billen die het liefst zo naakt mogelijk gekleed gaan. Gelukkig had ik zelf ook nog kleding in mijn kast hangen waardoor mijn oud en nieuw niet helemaal in het water liep. Overigens wel een beetje in de champagne want één van mijn huisgenootje heeft in de feestvreugde perongeluk haar, of demijne dat is niet helemaal duidelijk, champagne over mijn laptop gegooid waardoor deze het niet meer doet. Een hoop gestress geeft het dus dat Oud en nieuw. Om 19.00 moest bij ons de eerste champagne ontkurkt worden, we blijven Nederlanders en wilde ook een beetje van jullie oud en nieuw meepikken. Veel gebeld met Nederland en lekker met z'n allen bij elkaar gezeten. Om 22.00 lokale tijd zijn we met z'n allen richting de Boardwalk (Boulevard van Phillipsburg) gelopen omdat we hadden gehoord dat het daar te doen was. Nog nooit zoveel Antillianen bij elkaar gezien maar wel heel gezellig! We waren al bijna gelijk iedereen kwijt terwijl we zo goed voorbereid waren dat we teams van 2 hadden gemaakt om elkaar in de gaten te houden.. Om 00.00 toch gelukkig bijna iedereen weer gevonden en al snel begon het vuurwerk op zee! Vanaf het strand stonden we, vergezeld door een paar duizend Antillianen en misschien ook wel een paar touristen, naar prachtig vuurwerk te kijken. Weer iets om nooit te vergeten! 1 Januari was daarentegen iets minder aangezien Nadine en ik zo kapot waren dat we niet mee konden naar de nieuwjaarsduik maar heel de dag in bed hebben gelegen.

Ook ben ik vorige week nog naar de dierentuin geweest. Ik vond het verschrikkelijk! Het is klein, onverzorgd, er zijn bijna alleen maar papagaaien en overal lopen ratten rond. Maar goed ik ben er geweest..

Zondag had ik samen met Nadine, Ralf en een collega van Ralf een hele vette jeep gehuurd en zijn we het eiland rond gaan touren. Echt super leuk om met open dak en harde muziek rond te crossen op dit kleine eiland. We zijn hem dan ook letterlijk helemaal rond geweest! Weinig bijzonderheden tegen gekomen al hebben we wel een auto van een gezin uit de berm getrokken en zijn we op Pic Paradis geweest wat het hoogste puntje van dit eiland is. Nu kan ik in ieder geval zeggen als ik naar huis ga dat ik heel het eiland heb gezien

.

Dit weekend mochten we gaan helmedduiken omdat twee van onze huisgenoten dit hebben opgezet in Sint Maarten en wij als proefkonijn gebruikt zouden worden. Na een halve dag op een boot wachtend tot ik aan de beurt was kreeg ik die helm op, wat al een ervaring opzich is natuurlijk maar helaas, halverwege de ladder moest ik weer naar boven omdat ik niet kon klaren

. Dit heeft er waarschijnlijk mee te maken dat ik een paar weken terug een infectie aan mijn linkeroor had waardoor deze nu gevoelig is. Ik ben 6x naar beneden en weer omhoog gegaan maar de pijn in je oor, veroorzaakt door de druk als je niet kan klaren is verschrikkelijk. Ik was al gewaarschuwd dat ik moest aangeven als het niet lukte want je trommelvlies kan knappen als je naar beneden gaat zonder te klaren dus ik kan alleen maar zeggen dat ik onder water ben geweest met helm. Ik mag van mijn huisgenoten het nog een keer proberen maar ik weet niet of ik die teleurstelling nog een keer wil dus misschien leg ik me er maar gewoon bij neer dat het niet voor mij is weggelegd..

Verder rustig aan gedaan dit weekend al ben ik natuurlijk wel weer lekker naar het strand geweest gisteren

..

Nog even! Ik kijk er best naar uit hoor!

Afscheid Lotte en Guus, kerst en Adventure..

Al een tijdje niks meer van me laten horen wat mede komt door het gebrek aan olie op dit eiland. Op de een of andere manier is Sint Maarten niet op kerstverlichting voorbereid en valt de stroom dus geregeld uit wat bij ons herinneringen aan Omar oproept omdat we weer met zaklantaarns moeten koken en dus ook geen internet hebben

. Nu even stroom én internet dus maar gauw van de gelegenheid gebruik maken om al mijn reilen en zeilen op dit nog steeds
of meestal zonnige maar onbetrouwbare eiland.

Ik maak het nog goed hoor, ondanks dat ik vorige week afscheid moest nemen van Lotte, waarvoor Nadine en ik overigens ook het nodige hadden geregeld, we hadden een heuze verassingsdag georganiseerd waarbij we haar meenamen naar een spa, waar we een heerlijke massage kregen en lekker hebben gerelaxed aan het zwembad van één van de sjiekste hotels van Sint Maarten! Als afsluiting van haar op één na laatste dag hier had iedereen zich verzamelt bij Taloula Mango´s, één van onze favoriete restaurantjes hier, waar de sterretjes waren aangestoken en de tapas klaar stond toen ik samen met Lotte binnen kwam.
Een hardstikke leuke dag waarna we haar vorige week zondag met pijn in ons hart uitzwaaide op het vliegveld. Hierdoor moest ik helaas ook afscheid nemen van onze geliefde auto Guus die ik samen met Rob en Lotte deelde, natuurlijk vernoemd naar Guus Meeuwis omdat we alledrie uit Tillytown komen. Gelukkig heb ik nog veel contact met Lotte en zie ik haar binnenkort weer want ja, ik kom ook alweer bijna naar huis!

Het volgende wat op het programma stond was kerst. Die begon goed want met Nadine, Ralf, G, Kay en Millie (onze huisbazin, of in ieder geval de moeder ervan..) zijn we om 05.00 uur opgestaan om richting de kerk te gaan voor een heuze ochtend dienst. Niets is hier zoals in Nederland dus ook niet de kerk! We hebben uit volle borst meegezongen, geklapt, gebid nouja precies zoals je ideën van een Antilliaanse kerk zijn, zo is het hier, inclusief gospelkoor.
Prem, mijn huisgenoot die als kok heeft gewerkt en die ons al eerder heeft voorzien van heerlijke mosselen, had een 4gangen keuze menu samengesteld wat echt heerlijk was! Hij heeft er 2 dagen voor moeten koken maar dat was zeker de moeite waard! We hebben van 20.00 tot 01.00 gegeten en gingen dan ook voldaan weer ons bed in! De volgende dag niet veel uitgespookt maar ´s avonds lekker met bijna heel de groep uit eten geweest bij Soprano´s waar ik al eerder was geweest met als afsluiter de pianobar en dat vonden we zo'n succes dat we er gisteren weer zijn geweest!

Overdag doen we weinig bij gebrek aan stroom. Toch vonden Nadine en ik het zonde om onze dag zomaar voorbij te laten gaan dus besloten we vandaag op avontuur te gaan. Eerst hebben we een overlevingspakket samengesteld, dit bestond uit: Een deken (om te picknicken of gewoon voor als we het koud zouden krijgen), een lange broek en trui, redbul, water, chips,
chocola, rode wijn, een zaklamp, pen en papier, een boek, 2 fototoestellen, een afstandbediening (je weet nooit waar het goed voor is ) en natuurlijk 3 lippenbalsems.
In een rugzak gepakt en vertrokken. Het idee was dat we bij iedere splitsing een muntje op zouden gooien en kijken waar we uit zouden komen. Geen idee waar we zijn geweest maar iig midden in de ghetto en de middle of nowhere.. Op een bepaald punt was het rechtdoor of de berg op, die berg zag er heel eng en stijl uit maar het muntje zei de berg op zelf na 2x gooien dus we moesten er aan geloven. We waren nog geen 2 meter op die berg of de uitlaat viel onder de auto vandaan. Nou is dat hier niet zo gek en was het al eerder gebeurt, ook zat hij vast met een ijzerdraadje waardoor het misschien voorspelbaar was dat het zou gaan gebeuren op een bepaald punt maar toch, we waren best een beetje van slag. Om even ons hoofd leeg te maken besloten we de auto midden op de berg te laten staan en gewoon maar even verderop te gaan picknicken. Na een paar glazen wijn ziet de wereld er een stuk rooskleuriger uit toch?
Dat was ook zo dus met een beetje geklungel hebben we het voor elkaar gekregen om die uitlaat weer terug in het ijzerdraadje te schuiven (was dat waar we ons zo druk over maakte??). Anyway wij weer door gereden maar na 100 meter viel de uitlaat weer onder de auto vandaan. Jeetje, wat doen wij toch verkeerd? Het ijzerdraadje bleek gesprongen. Gelukkig werden deze twee wanhopige meisjes gered door een vriendelijke man die ons hielp aan een nieuw ijzerdraadje en hem er zelfs voor ons onder heeft bevestigd. Langzaamaan maar richting Rama gereden want we hadden ons avontuur wel weer gehad. Vanavond zijn we nog naar de film geweest en morgen moet iedereen weer werken, behalve ik want bij mij is het kantoor 2 weken gesloten!
Ik geniet nog even van mijn vakantie, volgende week moet ik er weer tegenaan. Voor 2,5 week en dan.....

Voor degenedie mij post heeft gestuurd, sorry ik heb echt nog niks ontvangen, zal wel aan
de Antilliaanse postbodes liggen ofzo, ik wacht geduldig af en laat het jullie weten als het zover is!

Iedereen een fijne jaarwiseeling!

White Party

Vorige week stond voornamelijk in het teken van de ‘white party'! Samen met Nadine, Lotte, Kay, G en Rob zijn we flink aan de slag gegaan om alles op tijd af te krijgen. Kay heeft zich bezig gehouden met de poster, die erg mooi is geworden. Verder hebben Nadine en ik met behulp van G een sponsor geregeld. Een winkel dat enkel witte kleding verkoopt en sinds een paar weken in Frontstreet een locatie heeft, hebben wij zover gekregen ons korting te geven op 2 hele mooie witte jurkjes en G heeft ze zover gekregen de versiering van het feest te betalen! Zaterdagmiddag ben ik met G en Rob inkopen gaan doen en zaterdagavond was het dan eindelijk zover! Het was een groot succes! De eigenaar van de boot wil binnenkort weer een feest geven wat voor onze organisatie kunsten natuurlijk een compliment is!

Op Zondag hebben we internationaal sinterklaas gevierd wat ook heel geslaagd was! Inclusief pepernoten, suikergoed, speculaas (mede dankzij oma) en nog wat andere lekker dingen hebben we met heel de groep cadeautjes + gedichten gedaan. Het toeval bestond dat een van de Amerikanen als eerste een pakje mocht pakken en in plaats van een gedicht, een beschrijving van wat Sinterklaas nou precies inhoud kreeg. Een goeie binnenkomer laten we maar zeggen! Na veel gelachen te hebben ging ik voldaan weer mijn bed in omdat ik de volgende dag gewoon weer moest werken.

Afgelopen week niet veel bijzonder meegemaakt, Mijn baas besloot dinsdagmiddag dat hij vanaf woensdag tot aankomende dinsdag naar Curacao ging zonder daar iemand van op de hoogte te stellen. Niemand weet op dit moment wat ze met me aan moeten dus ik doe wat klusjes hier en daar. Gisteren nog met Nadine en Jon (een Amerikaan) naar de bios geweest, ik wilde al de hele week naar Australia, een film die net uit is, dus ik kwam daar aan, netjes op internet gekeken hoe laat de film zou beginnen, rekening gehouden met verkeersopstoppingen, bestel ik 3 kaartjes zegt die vrouw achter de kassa doodleuk: ‘uhh, die film is om 7 uur begonnen en het is nu kwart over 8'. Dus ik redelijk verbaasd: ‘uhh, op internet staat 8.40' Zegt ze: ‘oh ja ik was vergeten de tijd te veranderen'. Nouja ik stond even met mijn mond vol tanden en ben ook niet zo'n heethoofd dus probeerde zo neutraal mogelijk: ‘en nu dan? Ik wilde heel graag naar die film' zegt dat mens: ‘ja, dat kan toch gebeuren'. Nouja dat is de Caribbean! Ik had het eventjes niet meer maar je kunt je er maar beter bij neerleggen want die mensen vinden het echt de normaalste zaak van de wereld! Een van die kaartcontroleermannetjes probeerde het nog goed te maken door te vragen of ik met m een cocktail ging drinken na de film maar ik had het fftjes gehad met die KLOTE bios daarzo! Uiteindelijk naar Madagscar2 gegaan omdat Nadine die graag wilde zien en die was ook heel erg leuk, een kleine troost nadat ik op het punt stond in janken uit te barsten toen ik er ook nog achter kwam dat die malloten geen m&m's verkochten! Waar gaat het heen met de wereld?

Ook nog druk bezig geweest een supriseparty te organiseren voor Rob die gisteren richting het koude Nederland is vertrokken.We hebben een piratenzeilschip afgehuurd waar we de avond door hebben gebracht! Omdat Rob van niks wist en iedereen had gezegd dat hij of zij er zaterdag niet zou zijn wilde hij vrijdag een feestje geven.. Bijna niemand kon zijn lach inhouden maar uiteindelijk was ook vrijdag geslaagd en had Rob voor iedereen super goede sushi gemaakt! Dat we dat talent pas ontdekken op het moment dat hij weg gaat vonden we een beetje jammer. Hij had heel veel zin om weer naar huis te gaan maar wij gaan hem heel erg missen! Daarna een feestje van Nadine haar werk gehad en vandaag is het Kindomsday waardoor iedereen vrij is! Dan nog 4 daagjes werken en heb ik 2 weken vakantie!! Lekker genieten van het zonnetje, het strand en uhh het leven hier!

Toeter op mijn waterscooter

Na 3 weken van pijn en rust kan ik jullie vertellen dat het een stuk beter met me gaat! Ik ben weer fulltime aan het werk en heb ook mijn eerste feestje alweer achter de rug. Dit mocht een apresjetski party zijn! Met een groep van ongeveer 20 man hebben we een feestje, wat georganiseerd werd door een Nederlandse stagair waar we af en toe mee om gaan, onveilig gemaakt. Onder ons bevonden zich een aantal Amerikanen en 2 mannen uit Wales die zich kostelijk vermaakt hebben met onze manier van feestvieren! Steeds probeerde we, de voornamelijk Nederlandse muziek te vertalen wat voornamelijk bij de Amerikanen uitmonde in een conclusie dat Nederlandse muziek echt NERGENS over gaat! Zo was er ‘als je nou niet springt' waarop ik een Amerikaan tegen een Antilliaan hoorde zeggen: 'we moeten nu echt gaan springen hoor' en natuurlijk de toeter op de waterscooter wat ze helemaal hilarisch vonden want hoe kun je daar nou weer een liedje over maken

? Ik heb me uitstekend vermaakt op mijn eerste feestje sinds 3 weken en belande op een keurig tijdstip, 02.30 's nachts, in mijn bed.

Verder zijn we al een tijdje bezig met het voorbereiden van de ‘white party' die aankomende zaterdag plaats gaat vinden. De locatie is een boodbarretje in Maho (misschien bij sommige van jullie bekend van een foto op een kaart) waar we een tijdje terug toevallig terrecht kwamen toen we op weg waren naar de sopranos, waar ik al eerder over verteld heb. De eigenaar had ons afgelopen donderdag uitgenodigd in zijn 'nederige stulpje' om een sappie te komen doen. We moesten ons voorbereiden op een ander soort huis dus vol verwachting klopte ons hart, om maar even in de Sinterklaassfeer te komen. Daar aangekomen hebben we iets gezien wat met nog geen 1000 woorden te beschrijven is! Ik zal een poging doen om jullie een kleine voorstelling te geven maar zonder een berg fantasie snap je er waarschijnlijk niets van! (later zal ik kijken of iemand fotos heeft want ik had mijn fototoestelniet bij me..)Het was een berg waarop door hem zelf verdiepingen waren gebouwd, sommige overdekt andere in de buitenlucht maar allemaal zonder ramen of deuren. De wc was neergepland, maar wel heel nauwkeurig, onder een boom en de douch, die zich in een badkuip onder een palm bevond, bestond uit een schelp. Schitterend allemaal! Het uitzicht was grandioos! Hij had zijn keuken zo gebouwd dat hij vanaf het aanrecht, waar hij stond af te wassen, uitkeek over het hele eiland! Omdat het donker was schenen ons een heleboel kleine lichtjes tegemoet en konden we uitkijken op een felverlicht cruisschip. Geen van ons had ooit zoiets gezien waardoor we allen met open mond stonden te kijken. Ook liepen er allemaal waakhonden rond, dat was dan weer best eng, en was er een papagaai die je constant aansprak. We kregen allemaal zoveel drankjes als we wilde die gepaard gingen met verschillende lekkere hapjes. Deze bijzondere man die zichzelf een piraat noemde (denk aan pirats of the caribbean) was ontzettend aardig en heeft ons een geweldig feest beloofd! Nadine en ik hebben het zelfs voor elkaar gekregen dat we er een keer met z'n tweeen mogen overnachten! De guestroom, zoals hij het zelf noemde, waar wij zullen slapen, kijkt vanaf het bed uit op de sterren door een glazendak wat als je bovenkomt de eetafel blijkt te zijn. Even voor de duidelijkheid, je kijkt dus vanaf de eettafel recht op het bed.. Je moet niet denken dat deze man in armoede leeft want hij heeft alles wat je nodig hebt en meer! Een tv, super mooie koelkast, stereo, ijsblokjesmachine (je zult er maar 1 nodig hebben) een gasstel + oven waar velen van dromen en noem maar op.

Dit soort dingen maak ik hier mee.. Een ervaring die ik waarschijnlijk nooit meer vergeet!

Om niet te vergeten heb ik thanksgiving gevierd op de echte traditionele manier inclusief gigantische kalkoenen met alles erop en eraan! We waren wederom met een behoorlijke groep, zo'n 25 man, waarmee we op aandringen van de Amerikanen die het eten hadden verzorgd in een groep moesten gaan staan en om de beurt moesten bedanken voor 1 ding waar we dankbaar voor zijn. Super mooi om mee te maken en echt een kippenvel moment als je daar zo met z'n allen staat. Ryan, 1 van de Amerikanen die het allemaal had georganiseerd zei als laatste heel mooi dat wij een vervangende familie zijn om dit soort momenten mee te delen. Heel Amerikaans maar op dat moment voelde het echt zo.

Voor de rest van de week niet zo heel veel beleefd aangezien ik dus nog thuis zat met mijn rug. 3 halve dagen gewerkt wat niet noemenswaardig was en veel geslapen. Gisteren ben ik alleen met Lotte op pad gegaan opzoek naar een strand waar we nog niet waren geweest, dit werd Prunesbay (of Brunes ik weet het eigenlijk niet meer) en was ook weer schitterend! Daarna in Maricot aan de haven gegeten waar mijn eerste keer was dat ik echt uit eten ging. Grandioos gegeten namelijk garnalen en coquilles in een romige saus met als toetjes een chocoladetaartje dat hard van buiten en warm en vloeibaar van binnen was! Nouja een mooie afsluiting van het weekend!

Volgend weekend dus de whiteparty en op zondag internationaal sinterklaas. Ik weet niet of die Amerkanen begrijpen wat het inhoud maar gezellig zal het wel worden. Wel moet ik flink aan de bak om een engels gedicht te schrijven dus dat wordt nog wat...

Slecht nieuws

Op een tropisch eiland kun je bijna niet anders dan genieten van iedere dag dat je je bed uit stapt, rechtstreeks de zonnige binnenplaats op en uitkijkt over zee! Ik geniet hier van iedere dag! Het heeft er natuurlijk ook mee te maken dat ik een aantal mensen om me heen heb die voor mij de middagen na mijn werk en vooral de weekenden tot een feestje maken!

Al een aantal keer heb ik gemerkt dat er ook mindere tijden op dit eiland zijn. Zo had Nadine dengue wat ik me heel erg aantrok. Ik heb dan ook mijn uiterste best gedaan om het haar zo comfortabel mogelijk te maken. Ik heb natuurlijk zelf ook al wat kleine dingetjes gehad zoals mijn verstandskies die eruit moest en hoewel papa en mama er toen voor me waren ben ik ook hier super goed opgevangen.

Nu is het ontwaken in de zon voor mij iets veranderd. Het begon vorige week dinsdag met wat pijn rond mijn rechter schouderblad. Ik kon wel een aantal redenen bedenken waarom ik last had van mijn rug (zie vorige verhaal) dus was niet heel verbaasd en heb geprobeerd het van me af te zetten. Niet aan denken dan gaat het van zelf weer weg, was mijn motto.. Dit pakte helaas anders uit dus nadat ik woensdag naar mijn werk ben gegaan en donderdagochtend om 4 uur wakker werd verekkend van de pijn, heb ik op aanraden van mijn lieve huisgenootjes me ziek gemeld bij Schaepman en Speetjens. Vrijdag vonden ze het welletjes en moest ik maar naar de dokter. Volgens de dokter was het een ontsteking van de weke delen rond mijn schouder en zou het met diclofinac binnen een aantal dagen genezen zijn. Veel masseren was het advies bijv. met tijgerbalsem. Ik had al gemerkt, nadatRob dit een aantal keer had gedaan, dat dit de pijn behoorlijk verlichte dus ik wist bij wie ik moest zijn! Ook mocht ik in een ander bed slapen omdat mijn bed dramatisch doorzakte en werd mijn kooktaak overgenomen. Na het weekend dacht ik dat ik het maar weer moest proberen op mijn werk maar na een ochtendje achter mijn bureau is de pijn misschien wel 2 keer zo erg geworden. Toch maar weer thuis blijven. Ik wilde niet meer naar de dokter, die vent zei maar wat en wat had ik eraan?

Dinsdag werd de pijn ondragelijk en had ik eigenlijk over mijn hele rug verdeeld pijn, wat begon bij mijn rechterschouderblad was nu uitgebreid naar mijn linkerschouderblad, onderrug, nek en naja alles deed eigenlijk pijn. Woensdag besloot ik nog maar een keer naar de dokter te gaan. Klein detail, ik kwam erachter dat Rob, die in mijn bed zou slapen en ik in die van hem, op de bank had geslapen omdat het ontzettend stonk op mijn kamer (G was al een paar dagen ziek en had al die tijd in Kay der bed gelegen). Nouja ik voelde me dus super schuldig ookal om het feit dat hij om 7 uur 'de bank' af moest om met me mee te gaan naar de dokter en we daar een uur moesten wachten! Je kunt je voorstellen dat ik me onderhand zwaar ongemakkelijk voel na alles wat voornamelijk Rob maar ookNadine en Lotte voor me hebben gedaan!

Deze dokter (op aanraden van mijn huisgenoten een andere dokter geprobeerd) had een andere theorie, namelijk dat ik een verkrampte spier had die een zenuw aantasten. Op aanraden van hem moest ik gaan zwemmen en naar de fysio. In ieder geval mag ik minstens tot de 25e niet werken! Met doktersverklaring en fysioverwijzing opzak ben ik op pad gegaan. Ik kon gelijk bij de fysio terrecht maar je begrijpt al, die hadweer eenhele andere theorie! Volgens hem zijn mijn ribben, wervelkollom en de verbindingen daartussen ontstoken. Ik mag niet zwemmen !! en krijg electrotherapie in combinatie met icecubes. Hier was ik al bang voor! Ik ken genoeg verhalen van mensen die last van hun rug hebben waarover iedereen een andere theorie heeft. Op aanraden van mijn moeder ga ik af op de fysio dus hou me maar aan zijn advies. Morgen moet ik terug komen en gaat hij een behandelplan opstellen. Hij vertelde me wel dat het masseren met tijgerbalsem de ontsteking alleen maar groter heeft gemaakt!!

Bedankt dokter Knol voor je goeie advies!

In ieder geval ben ik mijn huisgenoten super dankbaar voor wat ze allemaal voor me hebben gedaan!

Hopelijk kan ik dinsdag weer aan t werk! Ik hou jullie op de hoogte..

Je snapt dat ik nu geen fotos heb want eigenlijk zie ik op t moment alleen maar bedden, banken ennuh naja weinig dusss...

Feesten!, Feesten!, Feesten!

Afgelopen paar dagen stonden in het teken van ontzettende feesten! Het begon vrijdag al toen ik door Nadine werd uitgenodigd om met haar werk mee Indiaas te gaan eten. Voor USD 30,- mochten we onbeperkt eten en wijn drinken in een sjiek Indiaas restaurant in Maho. Omdat we aan de vroege kant waren, onze taxi Rob en Lotte wilde zelf ook nog wat eten en vonden 21.00 uur erg laat, besloten we een drankje te gaan doen in de pianobar van de Soprano's. Echt een toptent! Onder het genot van live pianomuziek zit je daar van de lekkerste cocktails te genieten. Het was niet zo druk dus voor ons de idealegelegenheid om een babbeltje te maken met de eigenaar, die overigens Nederlands was, waardoor we onze verukkelijke perencocktail voor de helft van de prijs kregen! Na het genieten van deze livemuziek besloten we om 21.10 uur richting het restaurant te gaan. Daar aangekomen bleek dat er nog maar 1 collega van Nadine was en moesten we tot 22.00 wachten met eten omdat de rest van de collega's Antilliaans zijn en ze hier op tijd komen echt niet kennen. Dit wisten we al waardoor het best dom van ons was om niet van te voren wat te eten. Onze laatste boterham hadden we om 12.30 die middag naar binnen gewerkt dus we vergingen onderhand van de honger. Gelukkig was het eten super lekker waarna we verder van de wijn konden genieten. Na een paar uur Indiaas gejammer wilde we er even tussenuit piepen om nog een cocktailtje te gaan doen bij de Soprano's waar het zo gezellig was dat we er vandaan getrokken moesten worden. Daarna met al Nadine haar collega's richting Soggy gereden maar dat trokken we beide erg slecht.. dus zijn we na een half uur alweer met de taxi richting de Rama gegaan. Super avond gehad en dat merkte we zaterdag dan ook goed. De zaterdag stond in het teken van ‘alles op het gemakkie' en ben ik met Lotte naar Great Bay in Ph.burg gegaan waar later op de dag zich velen van onze huisgenoten bij aansloten. Omdat de Soprano's zo goed bevallen was stelde ik voor om er zaterdag weer heen te gaan en dat hebben ik dan ook gedaan samen met Lotte, Rob, G, Kay en Ralf. Zij vonden het overigens ook echt een toptent en wederom kregen we korting aangezien de eigenaar mij gelijk herkende, ik heb of veel indruk gemaakt of gewoon een onvergetelijk gezicht

. Ook hebben we een paar nummertjes aangevraagd en de pianist daarvoor ruimschoots bedankt. Zondagmiddag lekker middagje Mulletbay waarna we snel naar huis moesten omdat er een supriseparty georganiseerd werd voor de verjaardag van een van mijn huisgenoten. Wederom een TOPfeest! Gelukkig hoefde ik maandag niet te werken wegens de naderende Sint Maartensday waardoor ik lekker uit kon slapen. Maandag bijna alleen maar geslapen en 's avonds een verjaardag van een soort huisvriend gehad bij de Sunset beachbar! Gratis drankjes, leuke muziek en slingers zorgde alweer voor een TOPfeest! Alles liep flexibel en na een paar uur limbodansen onder de slingers, meezingen met de muziek en met z'n alle slapouwehoeren zijn we richting huis gegaan waar een paar van mijn huisgenoten de boel nog even flink op stelten hebben gezet!

Als afsluiting zijn we gisteren, nou dan dus ‘de' Sint Maartensday, met z'n alle in de auto gestapt en rond gaan rijden op zoek naar feestjes. Rond 1 uur werd het eerste biertje geopend, watik als 'niet zo succesvol' ervaarde,waarna we nog even door zijn gegaan. Uiteindelijk doodvermoeiend op het strand in Ph.burg beland waar we te horen kregen dat er 's avonds vuurwerk zou zijn bij een of ander stadion. Nouja dat moesten we zien! Het zou rond 21.00 uur beginnen, wat we al best ruim genomen hadden, maar om 22.30 was er nog niks te zien. Wel hebben we lekker voetbal zitten kijken onder het genot van een sateetje van de bbq maar uiteindelijk toch maar besloten naar huis te gaan aangezien ons medegedeeld werd dat er 'misschien' om 23.00 uur nogvuurwerk zou komen. We zaten er allemaal helemaal doorheen en verlangde naar ons bed!

Nu begint de week, op woensdag!, en duurt het wel een paar dagen voordat we weerzijn bijgekomen. Dan is het alweer weekend en beginnen we weer van voor af aan aangezien er een partyboot op het programma staat voor zaterdag!

Ik heb een hoop hoofdpijn, een verkoudheid en rugpijn (wellicht van het limbodansen) over gehouden aan deze paar dagen. Maar vooral leuke herinneringen en veel fotos. Ik zal kijken of ik ze er allemaal op krijg en anders komen ze later.

Over de splitsing nog even voor mama:

Een splitsing is het onderverdelen van een gebouw in verschillende appartementsrechten. Een gebouw is in eerste instantie 1 eigendom maar na het te hebben gesplitst bestaat het dus uit meerdere ruimtes die afzonderlijk kunnen worden verkocht. Dit gaat meestal gepaard met de oprichting van een vereniging van eigenaren die ervoor zorgt dat de algemene ruimtes onderhouden worden. Het werk wat ik hiervoor doe is aan de hand van bouwtekeningen uitrekenen voor hoeveeste deel mensen eigenaar worden, stemrechten verdelen in de vereniging van eigenaren, een akte opstellen, rekening maken en informatie over hypotheken of beslagen opvragen bij het kadaster. Genoeg informatie? Of is het nog niet helemaal duidelijk?

Oja voor de mensen die het nog niet weten, Ik ben een kleine beer geworden! Heb Rob en Lotte ook gelijk lidgemaakt en Rob is zelfs al grote beer!

Liefs,

Een lid van de berenclub